Projekt ustawy zwiększa rolę organizacji reprezentatywnych przy prowadzeniu rokowań co przyspieszy rozwiązanie sporu oraz pomoże osiągnięcie porozumienia eliminując ewentualne trudności w uzgodnieniach, które często pojawiały się między pracodawcą, a niewielkimi organizacjami związkowymi.

Podobnie ocenić należy kwestię wydłużenia terminów związanych z dniem rozpoczęcia sporu (z 3 na 7 dni), z dniem zapowiedzianego strajku (z 14 na 21 dni) oraz z dniem ogłoszenia strajku po zakończeniu rokowań bez osiągnięcia porozumienia (z 5 na 7 dni), jak też zakreślenie maksymalnego czasu trwania sporu (nie dłużej niż 9 miesięcy od dnia nieuwzględnienia żądań organizacji związkowej). Zwiększenie kontroli sądu nad działalnością organizacji związkowej, która zobligowana będzie do dokumentowania referendum strajkowego, zapewni lepszą transparentność przeprowadzenia referendum w celu uniknięcia nadużyć oraz zapewni pracodawcy narzędzia do zweryfikowania prawidłowości w zakresie głosowania i legalności strajku. 

Wątpliwości wzbudza zatem nieprzemyślana propozycja odejścia od enumeratywnej definicji przedmiotu sporu zbiorowego rozszerzająca obszar na którym mogą być prowadzone spory zbiorowe. Zmiana na niewątpliwie korzystna dla organizacji związkowych może być źródłem nieporozumień dotyczących przedmiotu sporu zbiorowego oraz wprowadzi znaczące niedogodności dla pracodawców, którzy będą musieli liczyć się ze zwiększoną częstotliwością wszczynania sporu także w sprawach, które nie powinny być rozstrzygane w ramach sporów zbiorowych. 

Więcej w kwartalniku dla pracodawców z sektora handlowego - PRO HR Handlowy