W przypadku pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych, pracodawca jest zobowiązany podjąć działania eliminujące takie narażenia, a jeżeli nie jest to możliwie – ich ograniczenie.

Takim czynnikiem jest m.in. wirus SARS-CoV-2. Wybór środków powinien poprzedzać przeprowadzenie oceny ryzyka zawodowego, na jakie jest lub może być narażony pracownik. Taka ocena powinna uwzględniać m.in.  rodzaj, stopień oraz czas trwania narażenia na działanie szkodliwego czynnika biologicznego oraz wskazówki organów właściwej inspekcji sanitarnej, Państwowej Inspekcji Pracy i jednostek służby medycyny pracy. Co istotne, przepisy wskazują również prace narażające pracowników na działanie czynnika biologicznego. Należą do nich m.in. prace, podczas której dochodzi do kontaktu z produktami pochodzenia zwierzęcego oraz prace w przypadku której wynik oceny ryzyka wskazuje, że czynniki biologiczne mogą być obecne w środowisku pracy.

Ze względu na powszechność występowania SARS-CoV-2, w tym również pośród pracowników, konieczne jest uwzględnienie tej okoliczności przy ocenie ryzyka zawodowego. Sama powszechność nie oznacza jednak automatycznie uznania, że każda praca kreuje takie narażenie. Kluczowe jest tutaj ocena warunków zatrudnienia pod kątem narażania na działanie koronawirusa wynikającego z samego procesu pracy.  

Uznanie, że pracownik jest zatrudniony w warunkach narażenia kreuje po stronie pracodawcy dodatkowe obowiązki, m.in. w zakresie prowadzenie specjalnych rejestrów. Ze względu na epidemie organy kontrolne częściej i bardziej szczegółowo analizują oceny ryzyka zawodowego.

Więcej w kwartalniku dla pracodawców z sektora handlowego - PRO HR Handlowy