Każdy pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na szkodliwy czynnik biologiczny jest zobowiązany podejmować działania w celu eliminacji albo ograniczenia tego narażenia. Wirus SARS-CoV-2 jest takim czynnikiem biologicznym i to w grupie 3 (na 4 możliwe), stwarza więc duże ryzyko dla zdrowia ludzkiego. Dobór działań podejmowanych przez pracodawcę wymaga w każdym przypadku przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy. W przypadku, gdy taka analiza została przeprowadzona wcześniej (np. przed rozpoczęciem epidemii), konieczna jest jej aktualizacja. 

Ocena powinna uwzględniać m.in. rodzaj, stopień oraz czas trwania narażenia na działanie szkodliwego czynnika biologicznego oraz wskazówki organów właściwej inspekcji sanitarnej, Państwowej Inspekcji Pracy i jednostek służby medycyny pracy. Wobec wszechobecności koronawirusa, taka ocena ryzyka zawodowego jest szczególnie dużym wyzwaniem wszędzie tam, gdzie w środowisku pracy może wystąpić narażenie na wirusa. Uznanie, że takie narażenie występuje generuje po stronie pracodawcy dodatkowe obowiązki m.in. w zakresie prowadzenia rejestru prac, gdzie narażenie występuje i rejestru pracowników wykonujących takie prace.

Z tego też względu ocena ryzyka zawodowego powinna uwzględniać nie tylko faktyczne ryzyko zarażenia wirusem, ale też warunki zatrudnienia pracownika.
 

Więcej artykułów o prawie HR w newsletterze – PRO HR marzec 2021.