Przestępstwo nadużycia zaufania polega na niedopełnieniu obowiązków lub nadużyciu udzielonych uprawnień, które doprowadziły do wyrządzenia szkody majątkowej w organizacji.

Prawomocne skazanie pracownika w postępowaniu karnym za ten czyn ma istotne znaczenie w procesie odszkodowawczym między pracodawcą a pracownikiem.

Jeżeli przestępstwo nadużycia zaufania jest popełnione z winy umyślnej, to pracodawca może żądać od pracownika naprawienia szkody w pełnej wysokości w postępowaniu cywilnym.

Sąd cywilny jest związany wyrokiem karnym w zakresie w jakim ustalono fakt popełnienia określonego przestępstwa oraz jego okoliczności (np. czas, miejsce jego popełnienia a przede wszystkim działanie konkretnych osób).

Sąd Najwyższy  uznał, że w przypadku skazania pracownika za umyślne przestępstwo nadużycia zaufania, sąd cywilny rozpatrujący kwestię odszkodowania nie ma możliwości ustalenia braku umyślności w działaniu takiego pracownika.

Powoduje to, że w tego rodzaju sprawie zastosowanie znajdzie art. 122 Kodeksu pracy, zgodnie z którym  pracownik, który umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w całości.

Według Sądu Najwyższego, w takiej sytuacji pracodawca ma tylko wykazać, że szkoda wyrządzona przestępstwem nie została zmniejszona lub naprawiona. 

Więcej w kwartalniku dla pracodawców z sektora compliance - PRO HR Compliance