Szczepienia na COVID-19 są dobrowolne. Pracodawca nie może zatem zmusić pracownika do poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19. Nie oznacza to jednak, że pracodawca nie ma żadnych obowiązków. 

Wirus SARS-COV-2 jest szkodliwym dla zdrowia czynnikiem biologicznym w 3 grupie zagrożenia. Może wywoływać u ludzi ciężkie choroby jest niebezpieczny, a rozprzestrzenienie go w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne. 

Przepisy obligują pracodawcę do dokonania oceny stopnia narażenia na czynniki biologiczne w zakładzie pracy oraz podjęcie wszelkich dostępnych środków eliminujących narażenie, a jeżeli jest to niemożliwe - ograniczających stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.

Należy zatem już teraz ustalić, jaka praca może być nadal skutecznie wykonywana z domu, a która wymaga obecności w biurze. W tym drugim przypadku trzeba dodatkowo zastanowić się czy istnieją prace wykonywane w warunkach narażenia na wirus SARS-COV-2. Jeżeli tak to czy stosowane obecnie środki eliminujące/ograniczające stopień narażenie na ten czynnik są wystarczające, czy należy dodatkowo zalecić tym pracownikom szczepienia i co zrobić jeżeli odmówią.  

Warto także, działając nie tylko w interesie pracodawcy, ale w interesie społecznym, rozważyć jak zachęcić pracowników do zaszczepienia się np. poprzez przygotowanie jasnej komunikacji dotyczącej szczepień czy przyznanie dodatkowych benefitów zachęcających pracowników do szczepienia. Trzeba się również zastanowić nad nową organizacją pracy, biorąc pod uwagę to, że w zakładzie pracy będą 2 grupy pracowników – zaszczepionych i niezaszczepionych. 

I wreszcie należy przyjrzeć się kwestii zbierania danych o zaszczepieniu. Czy i w jakich sytuacjach będzie to możliwe oraz jakie zmiany w dokumentacji ochrony danych będą w związku z tym niezbędne.  

Więcej artykułów o prawie HR w newsletterze – PRO HR styczeń 2021.