Instytucja zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do jego wynagrodzenia jest i była – nawet przed wprowadzeniem tej regulacji do kodeksu pracy – bardzo często wykorzystywana przez pracodawców.

Bez wątpienia pracodawcy mogą swobodnie jednostronnie odsunąć pracownika od wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia. Jest to również możliwe w porozumieniu – pracownik jednak musi się wówczas na takie zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy zgodzić. Najczęściej reguluje to jedno z postanowień porozumienia o rozwiązaniu stosunku pracy.

Choć istniały w tym zakresie wątpliwości, to przyjmuje się, że pracodawca może również jednostronnie odwołać udzielone pracownikowi zwolnienie i wezwać go do pracy. W przypadku porozumienia, podobnie jak przy samym zwolnieniu z obowiązku świadczenia pracy, do jego odwołania konieczna jest już zgoda pracownika.

Co do wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w okresie zwolnienia, to jeśli ma ono miejsce w okresie wypowiedzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop. Natomiast w przypadku porozumienia, decyduje przede wszystkim wola stron.

Pełen artykuł autorstwa r.pr. Piotra Lewandowskiego i Pauliny Szymczak-Kamińskiej dostępny w Kwartalniku Prawa Pracy – „Zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy”