Niemożność porozumienia się i współpracy przełożonego z pracownikiem, wynikająca z ich odmiennej wizji prowadzenia zakładu pracy, wyrażająca się dezaprobatą pracownika dla zmian organizacyjnych i przejawiająca się w sposobie wykonywania obowiązków pracowniczych, może stanowić przyczynę utraty do niego zaufania pracodawcy i uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę. (Wyrok SN z 6.3.2018 r., II PK 75/17)
 
Pracodawca rozwiązał umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia z pracownikiem, który od ponad 10 lat zajmował w zakładzie stanowisko dyrektora departamentu finansowego. Jako przyczynę wskazano utratę zaufania, do której doprowadziły w szczególności następujące okoliczności. Pracownik przekroczył dopuszczalne granice krytyki decyzji pracodawcy (prezesa zarządu) dotyczącej odmowy przyznania mu podwyżki wynagrodzenia zasadniczego. Przekroczenie granic nastąpiło poprzez zgłoszenie sprawy do innych członków organu zarządzającego pracodawcy niezajmujących się czynnościami z zakresu prawa pracy, a także poprzez posługiwanie się nieprawdziwymi informacjami wprowadzającymi członków zarządu spółki w błąd. Ponadto pracownik przekroczył zakres upoważnienia dokonując wbrew wyraźnemu zakazowi pracodawcy zakupu kompletu kół do samochodu służbowego, zamiast jak wcześniej uzgodniono samych opon (tańszych). Pracownik odmówił również zawarcia pisemnej umowy szkoleniowej, zgodnie z którą pozwany pracodawca zobowiązał się do pokrycia 1/3 kosztów szkolenia, czym naruszył obowiązujące w pozwanym zakładzie pracy zasady finansowania szkoleń pracowniczych i mimo wcześniejszych ustaleń dotyczących wysokości partycypacji pracodawcy w kosztach szkolenia w wysokości 1/3 kosztów wystawił wniosek obejmujący 100% kosztów szkolenia — r. pr. Sandra Szybak-Bizacka oraz apl. radc. Kinga Polewka komentują dla ius.focus.

Komentarz dostępny jest tutaj.