konsekwencje (nawet ewentualne) jego popełnienia uzasadniają przekonanie pracodawcy o niemożności dalszego zatrudniania pracownika.
Postanowienie SN z 25.4.2019 r., I PK 125/18
 
W zakresie obowiązków pracownicy, zatrudnionej na stanowisku inspektora nadzoru pozostawało kontrolowanie przebiegu prac budowlanych, działanie w interesie inwestora oraz zapobieganie nieprawidłowościom na budowie. Pracodawca zobowiązał pracownicę m.in. do przedłożenia harmonogramu prac. Z powodu niewykonania tego polecenia pracownica otrzymała karę upomnienia, od której się nie odwołała. Następnie z przyczyn, wśród których znalazło się także niewykonanie ww. polecenia pracownicy wypowiedziano umowę o pracę. Pracownica wniosła odwołanie, w którym wskazała m.in. że wykonywała swoje obowiązki w sposób prawidłowy, że w umowie o roboty budowlane nie przewidziano obowiązku przedłożenia harmonogramu robót budowlanych, a zatem nie było to jej obowiązkiem i wreszcie, że za niewykonanie tego polecenia otrzymała karę upomnienia, więc to samo przewinienie nie mogło uzasadniać wypowiedzenia. Sąd Rejonowy zasądził od pracodawcy odszkodowanie za nieuzasadnione i naruszające przepisy prawa wypowiedzenie umowy o pracę. Sąd Okręgowy zmienił ten wyrok i oddalił powództwo w całości, stwierdzając, że pracownik jest obowiązany stosować się do poleceń przełożonych, czego pracownica nie zrobiła nie przedkładając harmonogramu robót budowlanych. Skoro jedna z przyczyn wypowiedzenia była prawdziwa i uzasadniona, to wypowiedzenie było uzasadnione i zgodne z prawem. Od wyroku pracownica wniosła skargę kasacyjną, ale SN nie przyjął jej do rozpoznania. W uzasadnieniu odniósł się jednak m.in. do kwestii tożsamości przyczyn uzasadniających nałożenie kary porządkowej i późniejszego wypowiedzenia oraz braku możliwości badania prawdziwości przyczyn wskazanych w karze porządkowej w ramach postępowania z odwołania od wypowiedzenia — r. pr. Sandra Szybak-Bizacka oraz apl. radc. Kinga Polewka komentują dla ius.focus. 

Komentarz dostępny jest tutaj.