Świadczenia rzeczowe przyznawane w ramach środków zgromadzonych w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie powinny być zaliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, skoro były one uzależnione od sytuacji rodzinnej i materialnej pracowników. Tak orzekł Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 8 czerwca 2017 r. (III AUa 616/16). 

Sąd apelacyjny rozstrzygał w sprawie, w której ZUS zakwestionował niezaliczenie do podstawy wymiaru składek przekazanych pracownikom świadczeń rzeczowych (paczek) o niewielkiej wartości (od 10 do 50 zł) oraz bony towarowe o wartości od 100 do 200 zł. Ponieważ wartość paczki oraz bonu była uzależniona od stażu pracy i stanowiska zajmowanego przez otrzymującą je osobę, a pracodawca – w ocenie ZUS – nie badał sytuacji socjalnej pracowników, ZUS uznał, że miały one w rzeczywistości charakter premii lub nagrody. Działająca u pracodawcy komisja socjalna przyjmowała, że należą się one wszystkim pracownikom z uwagi na niskie zarobki w zakładzie pracy. Każdy pracownik miał obowiązek złożyć oświadczenie o dochodach swoich i rodziny — r. pr. Łukasz Chruściel komentuje dla Rzeczpospolita. 

Artykuł dostępny jest tutaj.