Ubezpieczony niezdolny do prowadzenia pozarolniczej działalności, co najmniej w okresach przedłużającej się udokumentowanej niezdolności do pracy powinien umocować lub wyznaczyć inną upoważnioną osobę do dokonywania istotnych czynności prawnych lub faktycznych w imieniu i na rzecz danego podmiotu gospodarczego. Tylko niecierpiący zwłoki, życiowo konieczny oraz gospodarczo usprawiedliwiony charakter takich czynności może być wyjątkowo oceniony jako niewykonywanie zarobkowej działalności gospodarczej w okresie zwolnień lekarskich. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 12 września 2018 r. (III UK 124/17) — r. pr. Łukasz Chruściel komentuje dla Rzeczpospolitej. 

Artykuł dostępny jest tutaj.